Wygląda na to, że zrazy, które szczepiłem na wiosnę, ściągnąłem z Anglii dosłownie w ostatnim momencie. W tym roku angielskie szkółki wstrzymały realizację zamówień do EU i na razie nikt nie jest w stanie powiedzieć, kiedy sytuacja wróci do przed-Brexit’owej normy.

Ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło – zmuszony do szukania nowych źródeł, nieoczekiwanie znalazłem ciekawe miejsce, gdzie można zaopatrzyć się praktycznie we wszystkie francuskie cydrowe odmiany!

Różnorodność francuskich jabłek na cydr jest na prawdę imponująca. Przykładowo, poniżej jest lista odmian rekomendowanych do uprawy w tradycyjnych cydrowych regionach: Bretanii i Normandii:

• 

• 

Na żółto zaznaczyłem te, które już mam oraz te, których spodziewam się już wkrótce. Jak widać, jeszcze kilka lat i – jeśli wszystko pójdzie po mojej myśli – wreszcie zrobię sobie najprawdziwszy francuski cydr! 🙂

Główny problem z francuskimi odmianami polega na tym, że trudno jest je zdobyć. Jak to tej pory, żadna z francuskich szkółek, z którymi próbowałem się kontaktować, nie była zainteresowana podjęciem tematu wysłania drzewek za granicę. Tym bardziej ucieszyłem się, gdy znalazłem fruitiers.net 🙂

Fruitiers.net to niekomercyjna przestrzeń, gdzie prywatni ludzie wymieniają się ciekawymi roślinami (jabłonie są tylko jedną z dostępnych kategorii). Idea polega na tym, że na stronie trzeba się zarejestrować, stworzyć swój własny wirtualny ogród/sad i umieścić w nim odmiany, którymi jesteśmy skłonni podzielić się ze społecznością – po czym można udać się na poszukiwania co też do zaoferowania mają inni. A mają na prawdę dużo! Listę dostępnych odmian jabłoni można sprawdzić tutaj, a po kliknięciu na link obok odmiany można (po zalogowaniu) zobaczyć kto daną odmianę ma. Stamtąd też można skontaktować się z wybraną osobą i zaproponować dokonanie transakcji. Same zrazy nic nie kosztują – jedyne za co trzeba zapłacić to przesyłka! Lepiej już chyba być nie może – prawda?

Tak więc odkurzyłem listę odmian, które już od pewnego czasu miałem na oku i napisałem do kilku losowych osób z propozycją wymiany. Ku mojemu zaskoczeniu, większość odpowiedziała i – co najważniejsze – zgodziła się bądź na wymianę, bądź po prostu na przysłanie mi zrazów!

Mała uwaga praktyczna: trzeba pisać po Francusku i trzeba przyłożyć się do tłumaczenia.
Początkowo posiłkowałem się Google Translate, ale z grzecznych odpowiedzi („twój francuski jest bardzo dobry, ale czy na pewno chodzi ci o…”) wywnioskowałem, że o ile za pomocą tłumacza można we własnym zakresie odszyfrować co na tej stronie jest napisane, o tyle Francuzi mają w stosunku do swojego języka nieco bardziej wygórowane oczekiwania – więc ostatecznie poprosiłem o pomoc ekspertkę 🙂

Francuzi okazali się bardzo uprzejmi i pomocni: dawali mi różne rady dotyczące cydrowych jabłek, jak również sami z siebie proponowali dodatkowe, ciekawe odmiany. Trafiłem na prawdziwych pasjonatów! Tym samym moja kolekcja wzbogaciła się o:

• Fréquin Rouge
• Douce Moën
• Bisquet
• Marie Ménard
• Clos Renaux
• Douce Coët Ligné
• Judeline
  .
  oraz bonusowo:
• Sains Richaumont
• „Na Cydr Raymond”

Większość to odmiany gorzkie lub słodko-gorzkie, za wyjątkiem Judeline (kwaskowate) oraz Douce Coët Ligné (słodkie).

Będę szczepił w marcu, na podkładkach A2 (duże) oraz M9 (karłowate). Mam nadzieję, że się przyjmą. Na razie trzymam je w woreczkach w lodówce – pozostali użytkownicy lodówki lubią to 😉

Wszystkie transakcje przebiegły bezproblemowo. Przetestowałem dwa scenariusze: udało mi się zarówno wymienić zrazami, jak również dostać zrazy bez dawania niczego w zamian. W przypadku wymiany, każda strona pokryła koszty wysyłki ze swojego kraju: wysłanie listu poleconego do Francji to około 20 złotych (w przypadku listów międzynarodowych cena zależy od wagi, wymiar jest drugorzędny). W przypadku gdy dostawałem zrazy bez dania niczego w zamian, oczywiście sam pokrywałem koszty przesyłki. List priorytetowy z Francji do Polski (do 250 gram) kosztuje 7,5 Eur i można go opłacić za pomocą 5 fioletowych znaczków. Znaczki można kupić na stronie poczty francuskiej, z wysyłką bezpośrednio do osoby, która ma nam przysłać zrazy. Wszystkie osoby od których brałem zrazy bardzo chętnie na takie rozwiązanie przystawały. Listy szły do mnie około 5 dni, a wszystkie zrazy – każdorazowo skrupulatnie zapakowane w woreczek z wilgotnym papierkiem i czytelnie opisane – zniosły tę podróż bardzo dobrze.

Skutkiem ubocznym dołączenia do grona „dawców” na fruitiers.net okazało się – co zresztą można było przewidzieć – że teraz kontaktują się ze mną ludzie z prośbami o moje angielskie odmiany, które dla Francuzów są chyba swego rodzaju ciekawostką. Co najlepsze, znaleźli mnie tam również… Polacy! Najlepsze, że niektórzy z nich mają już w swoich kolekcjach cydrowe odmiany! To ja tu mozolnie zbieram, importuję z zagranicy… Byłoby super, gdyby dało się takie osoby jakoś łatwiej znaleźć! Może z czasem uda mi się stworzyć tutaj naszą lokalną, polską giełdę cydrowych odmian?

Tymczasem, do rozwiązania pozostaje jeszcze pewna prozaiczna kwestia:

Bo po zeszłorocznych nasadzeniach, przydomowy ogród ostatecznie zapalił czerwone światełko… 😉