Wspomniałem poprzednio, że zamierzam poddać część moich tegorocznych słodkich cyderków pasteryzacji, żeby je ustabilizować jak już osiągną wystarczający poziom nagazowania.
Już pobieżne rozeznanie tematu utwierdziło mnie w przekonaniu, że jestem na właściwym tropie: pasteryzacja jest sprawdzonym i popularnym sposobem na utrwalanie cydrów zawierających dowolną ilość cukru, i to zarówno tych gazowanych jak i nie. Czytaj dalej
Od dłuższego czasu starałem się dociec, jaka to przemiana bio/fizyko/chemiczna zachodzi w moich cydrach z 2016 roku, że z miesiąca na miesiąc są coraz mniej nagazowane.
Butelki, które początkowo można było otwierać jedynie po solidnym schłodzeniu – w przeciwnym razie trzeba było liczyć się ze znaczną utratą zawartości – stać teraz jedynie na lekkie psyknięcie. Jeśli już czegoś miałbym się spodziewać po długo leżakowanym cydrze, to raczej wzrostu nagazowania, a nie utraty…
Zrozumienie przyszło nagle, kurierem 🙂
Powoli, w wolnych chwilach, rozpracowuję o co chodzi z pasteryzacją. I jak najprościej się do tego zabrać w domowych warunkach. Temat okazał się nieco bardziej czasochłonny niż się początkowo spodziewałem, choć na szczęście koniec majaczy już gdzieś na horyzoncie. Zanim się tą wiedzą podzielę, pozostało mi jeszcze sprawdzić teorię w praktyce.
W międzyczasie, trochę przy okazji, zrobiłem krótki przegląd różnych sposobów na zrobienie słodkiego cydru, najlepiej gazowanego. Wygląda na to, że moje preferencje zaczęły powoli dryfować w kierunku cydrów „nie całkiem wytrawnych” 🙂